Dag 8 Page

Oke, vandaag was echt awesome!! Ik word er weer helemaal vrolijk van als ik dit verslag schrijf 🙂 Vandaag staat de Lower Antelope Canyon op de planning. We wilden hier al vroeg naartoe gaan dus onze wekker ging al om kwart voor 7.. Dachten we.. Blijkbaar is er nog een uur tijdsverschil tussen Los Angeles en Page, dus eigenlijk was het pas kwart voor 6. We zaten dus al best vroeg aan het ontbijt, net als een bus vol Fransen, die ook besloten om lekker vroeg te gaan ontbijten. Het was dus erg druk in het restaurant van ons hotel. Na het ontbijtje zijn we richting de lower Antelope Canyon gegaan. Om kwart voor 9 startte onze tour, met als gids iemand van de Navajo stam. Een kleine uitleg, een paar meter wandelen, en toen een trapje af. Vanaf daar was iedere meter een verassing. We liepen tussen de smalle gleuven van deze, door water gevormde, rotsen. Door het lichtinval leek ieder stukje rots wel een andere kleur te hebben. Soms zag je een straal zonlicht de canyon binnen vallen, wat een supermooi beeld gaf. Onze gids vertelde ons vanalles over flash floods, en liet ons de mooiste stukjes van de Antelope Canyon zien. Een paar keer pakte ze een van onze fotocamera’s, hield deze in een bepaalde hoek tegen een bepaalde rots aan, en maakte een foto. Dit leverde de mooiste beelden op, die je ook ziet in magazines en op internet. Een aantal rotsen hadden een bijzondere vorm. Zo hebben we nemo, jack sparrow, een adelaar, een roos, een vrouw met lange haren en een schreeuwend gezicht in de rotsen gezien. Sommige waren duidelijk te herkennen, voor andere had je iets meer fantasie nodig. Als afsluiter van de tour speelde onze Navajo gids nog een stukje op een handgemaakte blokfluit, wat erg mooi klonk door het galmen van de Canyon. De Antelope Canyon was een erg bijzondere en mooie ervaring, en zeker een aanrader voor wie er ooit naar de States komt. Toen we weer via een trap boven de grond uitkwamen, was het behoorlijk warm geworden. We waren eigenlijk van plan om smiddags de Rainbow Bridge te gaan bekijken, maar we kwamen erachter dat je deze alleen kan bereiken via een 5 uur durende boot tocht. Ook wilden we liever iets gaan doen waarbij we wat konden afkoelen. Bikini aan, en op naar Lake Powell dus! Onze eerste gedachte was lekker zwemmen, maar hoe meer bordjes met “boat rental” we tegen kwamen, hoe meer we hier wat over te weten wilden komen. We bekeken het lijstje met de mogelijkheden, en twijfelden nog even om een boot te huren. Hier in Amerika kan zowat alles, maar het verbaasde me toch dat je hier geen vaarbewijs voor nodig had. Uiteindelijk hebben we besloten dat die jetski’s er ook wel heel erg vet uitzagen. Na een 15 minuten durend informatiefilmpje konden we beginnen, de komende 2 uur konden we lekker gaan varen (lees scheuren/vliegen) over het water van Lake Powell. Eerst met 5 mile per uur, toen 20, 35, en uiteindelijk vlogen we vol gas over de golven heen. We hadden dit allemaal nog nooit eerder gedaan, dus het was echt een super vette ervaring! Hier konden we de hele dag wel van genieten. De jetski was opzich erg stabiel, maar toen we ineens bijna omkiepten, besloot Stephanie om maar geen hele scherpe bochten meer te maken. Hoe later het werd, hoe meer wind er kwam. De golven werden dus hoger, de jetski sprong steeds hoger en we stuiterden van golf naar golf. Aan alles komt een eind, helaas dus ook aan dit vette water avontuur. We parkeerden onze jetski, probeerden nog wat op te drogen in de warme wind, en vertrokken weer richting ons hotel. Even een snelle douche en tijd om wat te gaan eten. We besloten om ons op te splitsen, Eddy en George gingen er met z’n tweetjes op uit, en wij bezochten Fiësta Mexicana. We werden vriendelijk ontvangen en al snel kwamen we erachter dat onze ober van vanavond, Andreas, wel van een grapje hield. Zo maakte hij ons wijs dat je geen water, maar alleen tequila kon bestellen, en gaf hij ons messen om ons ijsje mee op te eten. Andreas maakte er wel een feestje van, dus het was een gezellige avond waarbij we veel gelachen hebben. Nadat Mandy en Andreas facebook uitgewisseld hadden, hebben we de dag Mexicaans afgesloten, en wat is er meer Mexicaans dan Sombrero’s! Met deze enorme, gekleurde hoeden op, maakten we een foto met onze nieuwe amigo Andreas. Hierna vertrokken we, nog steeds lachend, weer naar ons hotel. Vandaag was een erg leuke, mooie en vooral coole dag! In een woord.. Awesome! Tot morgen!